Suriname (part 3) & Georgetown
Door: Kirsten & Frank
Blijf op de hoogte en volg Frank & Kirsten
01 April 2007 | Guyana, Georgetown
1 april 2007, Georgetown, Guyana
Hallo allemaal,
Na een dagje ontspannen in Paramaribo was het tijd om ´s avonds even lekker uit eten te gaan met Juan en naar de opening van een nieuwe club (Zsa Zsa Zsu) in Paramaribo te gaan. Deze laatste hebben we echter nooit bereikt, omdat we eerst naar The Shack gingen om alvast wat mensen te ontmoeten en daar uiteindelijk nooit meer wegkwamen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ons plan om de volgende dag vroeg op te staan en opnieuw naar de Brownsberg te gaan om daar nog een beetje te wandelen, de watervallen op/rond de berg te bekijken en de Red Howler monkey te spotten besloten we maar een dagje uit te stellen. De volgende dag gingen we in de herkansing, en hoe....
Openbaar vervoer bleek op zondag namelijk nagenoeg niet voorhanden en na enig rondvragen belandden we uiteindelijk 2 uur te vroeg bij de enige bus van die dag, de staatsbus van de NVB (1 keer meemaken en daarna vooral niet meer gebruiken!). 1 voordeel van het ´te vroeg´ aankomen, we hadden in ieder geval een zitplek. Een uur voor vertrek zat ´ie namelijk al proppie vol en kon de deur alleen nog open na menig voor de deur opgestapeld pakket op de schoten van de passagiers te zetten. Een enigszins tijdrovende activiteit, zeker wanneer die gemiddeld ieder half uur plaats moet vinden. Maar na menige tankstop / eetstop / drinkstop / plasstop en kortsluiting in de bedrading van de bus kwamen we ca. 5 uur na vertrek dan toch daadwerkelijk in Brownsweg aan. In de stromende regen en zonder vervoer richting de top van de berg, want het transfer busje van de Stinasu (de stichting die het natuurpark op de berg beheert) was al lang weg. En verder bleken we de enige gekken die op zondag hadden besloten naar de Brownsberg te gaan dus een lift naar de top konden we ook wel shaken. Gelukkig konden we een lift met een (waarschijnlijk illegale) goudzoeker naar het beginpunt van het nationale park krijgen. De resterende 9,5 km bergopwaarts in de stromende regen moesten we helaas lopen, maar ja, als je eenmaal nat bent maakt het ook niet meer uit hoe nat...
Red howler monkeys zagen we uiteindelijk niet dat weekend (te veel regen :-( ; in Guyana hadden we echter later meer geluk :-) ) , maar we kwamen wel een oude bekende van onze jungle trip tegen die ´s avonds laat plotseling onze hangmathut binnen kwam wandelen na wat foto´s te hebben gemaakt van de illegale goudwinning in het natuurgebied (en ´en passant´ ook nog beroofd was + z´n spullen in het water had laten vallen...). Niet echt ideaal voor hem, maar z´n camera met de foto´s voor de Parbode (Surinaams opinieblad) had ´ie in ieder geval nog en bovendien was het wel leuk om elkaar zo weer tegen te komen. En gelukkig verliep het vervoer terug de volgende dag ook een stuk makkelijker, want tijdens onze wandeling naar de Irenevallen en de Leovallen wisten we een lift terug naar Paramaribo te regelen met wat Nederlandse stagiaires die een busje hadden gecharterd. Erg relaxed en bovendien gezellig!
De volgende dag nog met de auto een rondleiding door de verschillende wijken van Paramaribo gekregen van Celcius & Lygia - uiteraard wederom inclusief de nodige sapjes, verse vruchten en andere versnaperingen. En toen was het al weer bijna tijd om Paramaribo en niet al te veel later Suriname te gaan verlaten. Oftewel, tijd voor een afscheidsetentje met Juan in de tuin van de beste Thai in town ¨Garden of Eden¨ (absolutely delicious!). De volgende ochtend nog even ontbijten met Elfriede en toen met de bus door naar Nieuw Nickerie (vlak aan de grens met Guyana) waar we het natuurgebied Bigi Pan nog wilden proberen te bezoeken. Dat bleek echter al snel geregeld. In de bus zaten we namelijk naast iemand wiens zwager in het natuurgebied vist en die ons voor een kleine vergoeding wel mee wilde nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Dus de volgende dag zaten we rond het middaguur al weer in de boot bij Soeradj, onze gids die naast van vissen ook veel van vogels af weet. Bigi Pan zit vol met reigers, ibissen, allerhande roofvogels en ook erg veel vis. En afgezien van een paar andere vissers is er verder niemand te bekennen. Beetje rondvaren op zoek naar de verschillende vogels, beetje vissen, beetje zwemmen en ´s avonds in een hutje op het water in onze hangmatten overnachten. Bovendien bleek Soeradj waanzinnig lekkere curries te kunnen maken dus de zelfgevangen vis werd ´s avonds en de volgende ochtend in een handomdraai in een heerlijke maaltijd omgetoverd. Nooit geweten dat er een vis bestond die Aarde heet en zo lekker is!
Al met al dus een mooie afsluiter van onze tijd in Suriname en tijd om de volgende dag per bus/veerboot/bus naar Georgetown in Guyana te vertrekken. Dit keer toch maar even via de officiele route, alhoewel een stuk omslachtiger en tijdrovender dan de officieuze (de veerboot bij de officiele grens ligt nog meer dan 1 uur rijden landinwaarts van Nickerie terwijl de officieuze bootjes vlakbij Nickerie vertrekken en bovendien veel sneller zijn). Maar ja, een stempel in je paspoort is ook wel handig....
Ciao
Frank & Kirsten
Hallo allemaal,
Na een dagje ontspannen in Paramaribo was het tijd om ´s avonds even lekker uit eten te gaan met Juan en naar de opening van een nieuwe club (Zsa Zsa Zsu) in Paramaribo te gaan. Deze laatste hebben we echter nooit bereikt, omdat we eerst naar The Shack gingen om alvast wat mensen te ontmoeten en daar uiteindelijk nooit meer wegkwamen, maar dat mocht de pret niet drukken. Ons plan om de volgende dag vroeg op te staan en opnieuw naar de Brownsberg te gaan om daar nog een beetje te wandelen, de watervallen op/rond de berg te bekijken en de Red Howler monkey te spotten besloten we maar een dagje uit te stellen. De volgende dag gingen we in de herkansing, en hoe....
Openbaar vervoer bleek op zondag namelijk nagenoeg niet voorhanden en na enig rondvragen belandden we uiteindelijk 2 uur te vroeg bij de enige bus van die dag, de staatsbus van de NVB (1 keer meemaken en daarna vooral niet meer gebruiken!). 1 voordeel van het ´te vroeg´ aankomen, we hadden in ieder geval een zitplek. Een uur voor vertrek zat ´ie namelijk al proppie vol en kon de deur alleen nog open na menig voor de deur opgestapeld pakket op de schoten van de passagiers te zetten. Een enigszins tijdrovende activiteit, zeker wanneer die gemiddeld ieder half uur plaats moet vinden. Maar na menige tankstop / eetstop / drinkstop / plasstop en kortsluiting in de bedrading van de bus kwamen we ca. 5 uur na vertrek dan toch daadwerkelijk in Brownsweg aan. In de stromende regen en zonder vervoer richting de top van de berg, want het transfer busje van de Stinasu (de stichting die het natuurpark op de berg beheert) was al lang weg. En verder bleken we de enige gekken die op zondag hadden besloten naar de Brownsberg te gaan dus een lift naar de top konden we ook wel shaken. Gelukkig konden we een lift met een (waarschijnlijk illegale) goudzoeker naar het beginpunt van het nationale park krijgen. De resterende 9,5 km bergopwaarts in de stromende regen moesten we helaas lopen, maar ja, als je eenmaal nat bent maakt het ook niet meer uit hoe nat...
Red howler monkeys zagen we uiteindelijk niet dat weekend (te veel regen :-( ; in Guyana hadden we echter later meer geluk :-) ) , maar we kwamen wel een oude bekende van onze jungle trip tegen die ´s avonds laat plotseling onze hangmathut binnen kwam wandelen na wat foto´s te hebben gemaakt van de illegale goudwinning in het natuurgebied (en ´en passant´ ook nog beroofd was + z´n spullen in het water had laten vallen...). Niet echt ideaal voor hem, maar z´n camera met de foto´s voor de Parbode (Surinaams opinieblad) had ´ie in ieder geval nog en bovendien was het wel leuk om elkaar zo weer tegen te komen. En gelukkig verliep het vervoer terug de volgende dag ook een stuk makkelijker, want tijdens onze wandeling naar de Irenevallen en de Leovallen wisten we een lift terug naar Paramaribo te regelen met wat Nederlandse stagiaires die een busje hadden gecharterd. Erg relaxed en bovendien gezellig!
De volgende dag nog met de auto een rondleiding door de verschillende wijken van Paramaribo gekregen van Celcius & Lygia - uiteraard wederom inclusief de nodige sapjes, verse vruchten en andere versnaperingen. En toen was het al weer bijna tijd om Paramaribo en niet al te veel later Suriname te gaan verlaten. Oftewel, tijd voor een afscheidsetentje met Juan in de tuin van de beste Thai in town ¨Garden of Eden¨ (absolutely delicious!). De volgende ochtend nog even ontbijten met Elfriede en toen met de bus door naar Nieuw Nickerie (vlak aan de grens met Guyana) waar we het natuurgebied Bigi Pan nog wilden proberen te bezoeken. Dat bleek echter al snel geregeld. In de bus zaten we namelijk naast iemand wiens zwager in het natuurgebied vist en die ons voor een kleine vergoeding wel mee wilde nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Dus de volgende dag zaten we rond het middaguur al weer in de boot bij Soeradj, onze gids die naast van vissen ook veel van vogels af weet. Bigi Pan zit vol met reigers, ibissen, allerhande roofvogels en ook erg veel vis. En afgezien van een paar andere vissers is er verder niemand te bekennen. Beetje rondvaren op zoek naar de verschillende vogels, beetje vissen, beetje zwemmen en ´s avonds in een hutje op het water in onze hangmatten overnachten. Bovendien bleek Soeradj waanzinnig lekkere curries te kunnen maken dus de zelfgevangen vis werd ´s avonds en de volgende ochtend in een handomdraai in een heerlijke maaltijd omgetoverd. Nooit geweten dat er een vis bestond die Aarde heet en zo lekker is!
Al met al dus een mooie afsluiter van onze tijd in Suriname en tijd om de volgende dag per bus/veerboot/bus naar Georgetown in Guyana te vertrekken. Dit keer toch maar even via de officiele route, alhoewel een stuk omslachtiger en tijdrovender dan de officieuze (de veerboot bij de officiele grens ligt nog meer dan 1 uur rijden landinwaarts van Nickerie terwijl de officieuze bootjes vlakbij Nickerie vertrekken en bovendien veel sneller zijn). Maar ja, een stempel in je paspoort is ook wel handig....
Ciao
Frank & Kirsten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
